வருத்தப்படாதவர்கள் சங்கம்

முன்னறிவிப்பு:

இந்த பதிவு யாரையும் புண்படுத்தும் நோக்கத்துடன் எழுதப்பட்டதல்ல. என் வயதில், என் அனுபவத்தில், எனக்கு நியாயமென்று தோன்றிய சில ஆதங்கங்களை உங்கள் முன் வைக்கிறேன்.

முன்னொரு காலத்தில் ஐக்கிய குடியரசில் ஒரு பிரபு வாழ்ந்து வந்தார். ஒரு நாள் ஊர் சுற்றி பார்க்க கிளம்பினார். தன் குதிரை வண்டியில் ஊர் சுற்றும் பொழுது ஒரு இடத்தில் ஒரு ஏழை விவசாயி புற்களைத் திண்று கொண்டிருந்தான். உடனே அந்த பிரபு அவனிடம் போய் அவன் புற்களைத் திண்பதற்கான காரணத்தைக் கேட்டார். அவனும் தன் ஏழ்மை நிலை காரணமாக புற்களைத் திண்பதாக சொல்கிறான். உடனே அவனை தன் வண்டியில் ஏற சொல்கிறார்.

வண்டியில் செல்லும் பொழுது அந்த விவசாயி தன் வீட்டில் தன் மகனும் மனைவியும் புற்களைத் திண்று கொண்டிருப்பதாக சொல்கிறான். அதற்கு அந்த பிரபு அவர்களையும் வண்டியில் ஏற்றிக் கொள்வோம் என்று சொல்கிறார். உடனே அந்த விவசாயி தன் அண்ணனும் அவன் மனைவி மக்களும் புற்களைத்தான் திண்று கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று கூறுகிறான். அவர்களையும் வண்டியில் ஏற்றிக் கொள்வதாக பிரபு உறுதியளிக்கிறார். பூரிப்படைந்த விவசாயி உங்கள் வீட்டில் இத்தனை பேருக்கு வேலை இருக்கும் பொழுது ஏன் முன்னமே பணியாட்களை அந்த வேலைகளுக்கு அமர்த்தவில்லை என்று கேட்கிறான். அதற்கு அந்த பிரபு "என் வீட்டு தோட்டத்தில் புற்கள் இடுப்பளவு உயரத்திற்கு வளர்ந்து நிற்கின்றன அவைகளை நீக்குவதற்காகவே உங்களை அழைத்துச் செல்ல சம்மதித்தேன்"

என்று சொல்கிறார். வேடிக்கைக்காக சொல்லப்பட்ட விஷயம் தான் என்றாலும் அதிலுள்ள கருத்து ஆழமானது. பிறரது கஷ்டத்தைத் தனக்கு சாதகமாக பயன் படுத்திக்கொள்பவர்கள் இந்த உலகத்தில் அநேகம் பேர் இருக்கிறார்கள். சமீபத்தில் ஆசிரியர் தின விழாவில் தமிழக அமைச்சர் ஒருவர் ஆசிரியர்கள் மீது ஒரு குற்றம் சாட்டினார். வாங்கும் சம்பளத்தை வைத்து திருப்தி கொள்ளாமல் அரசாங்க ஆசிரியர்கள் வட்டிக்கு விட்டு பிழைக்கிறார்கள் என்று சொன்னார். நானும் என் நண்பனின் அப்பாவும் இது பற்றி விவாதித்துக் கொண்டிருந்தோம். இந்த வட்டிக்கு விட்டு பிழைப்பது என்பது சிறிது காலத்திற்கு முன் பணக்காரர்கள் மட்டும் செய்து வந்த தொழில். இந்த விஷயத்திற்காகத்தான் நம் முன்னாள் முதல்வர் திரு.எம்.ஜி.ஆர் அவர்கள் தான் நடித்து வெளியாகிய அநேக படங்களில் போராடியிருப்பார். அந்த படங்களைப் பார்த்தாலே புரியும். ஒரு பண்ணையார் இந்த தொழில் செய்து ஊர் மக்களையும் ஏழை விவசாயிகளையும் ஏமாற்றிக் கொண்டிருப்பார். தலைவர் அவர்களைத் தட்டிக் கேட்டு ஏழைகளைக் காப்பாற்றுவார்.

இன்று நிலைமை வேறு தெருவுக்கு ஒருவரேனும் இந்த வட்டிக்குக் கொடுத்து வாங்கும் தொழிலில் இருக்கிறார். விவசாய நிலங்கள் இருக்கும் கிராமங்களில் கண்டிப்பாக ஐந்திலிருந்து பத்து பேர் இந்த தொழிலில் இருப்பார்கள். இவர்களில் சிலருக்கு இது மட்டும் தான் தொழிலாக இருக்கும். சிலருக்கு இதுவும் ஒரு தொழிலாக இருக்கும். எப்படியிருப்பினும் பொருளீட்டுவதே இதன் உள் நோக்கம். இந்த தொழிலுக்கு அடிப்படை தேவை நிலையான பண ஆதாரம் (constant money source என்று சொல்வார்கள்). இன்றைய தேதியில் அது அரசு அலுவலர்களிடம் அதிகமாக காணப்படுகிறது. அதனால் இந்த வட்டிக்கு கொடுத்து வாங்கும் பழக்கமுள்ளவர்களில் அரசு அலுவலர்களே அதிகமாக காணப்படுகிறார்கள். இவர்களுக்கு இது தொழில் கிடையாது. ஒவ்வொரு மாதமும் கிடைக்கும் சம்பள பணத்தை வைத்து அதிக பொருளீட்டும் ஒருவித வியாபாரம் அவ்வளவே. எப்படி பார்த்தாலும் இது தட்டிக் கேட்கப்பட வேண்டிய ஒரு விஷயம். இந்த தொழில் செய்வதில் எந்த விதத்திலும் நியாயம் இருக்க முடியாது.

இந்த தொழிலில் இருக்கும் சிலரைக் கேட்டால் நாங்கள் நியாயமான வட்டிக்குத் தான் பணத்தை வழங்குகிறோம் என்று சொல்வார்கள். தொழிலே அநியாயம் என்று சொல்லும் பொழுது அதன் இயக்கம் மற்றும் எப்படி நியாயமாக இருக்க முடியும்? என்று கேட்டால், மக்களின் தேவைக்காகத்தான் நாங்கள் இந்த தொழில் செய்கிறோம் என்று சொல்வார்கள். இந்த பதில் எப்படியென்றால் ஏமாறுகிறவன் இருக்கிற வரை நாங்கள் ஏமாற்றுவோம் என்று சொல்வது போலாகும்.

மக்களின் தேவைக்காகத்தான் வங்கிகளுக்கு பணத்தையும் வழங்கி, ஒரு வட்டி விகிதத்தையும் அரசு நிர்ணயித்திருக்கிறது. மக்களின் பொருட் தேவையையும் கால அவகாசத்தையும் தனக்கு சாதகமாக பயன்படுத்திக் கொண்டு இவர்கள் அநியாயம் செய்கிறார்கள். அரசூதியம் வாங்கும் ஆசிரியர்களுக்கு வேலை நேரம் குறைவு. அதனால் அவர்கள் இந்த தொழிலில் ஈடுபடுவது வசதியாகி விடுகிறது. எனக்கு தெரிந்த ஆசிரியர் ஒருவர் மதிய உணவு இடைவேளைகளில் கூட கலெக்ஷனுக்கு சென்று விடுவார். அப்படியிருக்க என்னை வியப்பில் ஆழ்த்திய விஷயமென்னவெனில் இவர்கள் மேல் எழுந்த குற்றச்சாட்டிற்கு இவர்கள் காட்டிய எதிர்ப்பு தான்.

சமீபத்தில் நடந்து முடிந்த பாராளுமன்ற தேர்தலில் அதிமுக 40 தொகுதிகளில் தோற்றதும், அந்த தோல்விக்கு அரசு ஊழியர்கள் தான் பெரிதும் காரணமென்பது அனைவராலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ஒன்று. நம்ம முதல்வர் என்ன செய்தார் அதற்கு அவருக்கு கிடைத்த தண்டனை தான் அது என்று சொல்பவர்களுக்கு நான் பதிலளிக்க போவதில்லை. நான் சொல்ல வருவது இதுதான், அரசு அலுவலர்களைப் பாதிப்புள்ளாக்கினார் என்று ஒரு ஆட்சியை முற்றிலுமாக அகற்றும் அளவிற்கு அவர்களிடம் சக்தி இருக்கிறதென்றால் அந்த சக்தியை அவர்கள் ஏன் நல்ல விஷயத்திற்காக பயன் படுத்தக் கூடாது?

உலகிலேயே மிகப்பெரிய குடியரசு நாடு இந்தியா. எந்த நாட்டில் ஊழல் அதிகம் காணப்படுகிறதென்று என்று கேட்டால் அதற்கும் இந்தியா என்று துணிந்து பதிலளிக்கலாம். நமது அரசாங்கமும் அதன் அங்கத்தினர்களும் இந்த ஒரு வார்த்தைக்கு பேடண்ட் வாங்கலாம். அரசு துறைகளில் அந்த அளவிற்கு ஊழல் அதிகம் காணப்படுகிறது. வட்டிக்கு விடுபவர்கள் பற்றி நான் சொன்னதும் இதற்காகத்தான். ஊழல் செய்ய வழி உள்ளவர்கள் ஊழல் செய்கிறார்கள். ஊழல் செய்ய வழி இல்லாதவர்கள் குறுக்குவழி ஏதேனும் இருக்கிறதா என்று தேடுகிறார்கள். (நல்லவர்கள் மன்னிக்கவும்... இது பெரும்பான்மை அரசு அலுவலர்களுக்கு சொல்லப்பட்ட ஒன்று)

அரசாங்கத்தைப் புரட்டிப் போடும் சக்தி மக்கள் தான் என்றாலும் அந்த அரசாங்கத்துக்கும் மக்களுக்கும் இடையேயான பாலமாக இருப்பது அரசு அலுவலர்கள் தான். தனக்கு ஒரு கஷ்டம் வரும் பொழுது மட்டும் கொதித்தெழுந்து தம் துவேஷத்தைக் காட்டும் இவர்கள் மற்ற நேரத்தில் மக்களுக்காக பணியாற்றுகிறோம் என்பதைக் கருத்தில் கொள்ளாமல் இருப்பது மிகுந்த வேதனைக்குறிய விஷயம்.

Nov. 19, 1863
It is rather for us the living here be dedicated to the great task remaining before us--that from these honored dead we take increased devotion to that cause for which they gave the last full measure of devotion--that we here highly resolve that these dead shall not have died in vain, that this nation shall have a new birth of freedom, and that government of the people, by the people, for the people shall not perish from the earth.
- ஆபிரகாம் லிங்கன்

இன்றைய அரசு மக்களால் மக்களுக்காக நடைபெறவில்லை. அரசியல்வாதிகளும் அரசு அலுவலர்களும் இதை நடைபெற விடாமல் தடுத்து விடுகிறார்கள். இது நடைபெறாத வரை அரசாங்கம் என்பது மக்களை நினைக்காமல் மக்களுக்காக வருத்தப்படாதவர்கள் உறுப்பினர்களாக இருக்கும் ஒரு சங்கம் அவ்வளவே.